Mijn kindercoachpraktijk is gericht op kinderen in de basisschoolleeftijd, van 4 tot 12 jaar.
Je kind is een heel gewoon kind. Niets aan de hand. Maar toch…..
Herken je soms iets in de volgende voorbeelden?
Op school:
- is stil zitten toch best wel moeilijk.
- blijft je kind maar opstaan om naar andere kinderen te gaan.
- maakt je kind op elke bladzijde prachtige tekeningen, mooi hoor, maar het werk komt niet af.
- vindt je kind het best wel lastig om binnen de schoolse taken te blijven of om deze af te ronden.
Thuis:
- is het lastig om aan tafel te komen eten omdat het altijd nog wat gedaan moet worden.
- zit je kind altijd te dagdromen en reageert het nooit als je wat vraagt?
- maakt je kind (steeds) zijn speelgoed kapot?
- vindt jou kind het toch zo moeilijk of vervelend om je opdracht te accepteren en uit te voeren?
- maakt je kind alleen nog maar huiswerkopdrachten en komt hij niet meer aan spelen toe?
Waarom doen ze toch zo? Je krijgt er de kriebels van, je begint je geduld te verliezen, positief benaderen wordt steeds lastiger, eigenlijk lukt het je niet meer.
We kunnen ook op een andere manier naar deze ‘problemen’ kijken:
- Is het stil zitten zo moeilijk omdat hij een bewuste beweger is?
- Loopt hij elke keer naar een andere tafels omdat hij een stille helper is?
- Zijn die tekeningetjes zo dwangmatig omdat ze een mooi maker is?
- Heeft ze moeite met de opgelegde schoolse taken omdat ze een planmaker is?
- Moet hij altijd nog even iets afmaken voor het eten omdat hij een bezig bij is?
- Zit ze niet te dagdromen maar is ze een doordenker en denkt ze na over wat er gezegd is?
- Maakt hij zijn speelgoed kapot omdat hij een ontstaansbegrijper is?
- Heeft je kind het talent alleen als ik het wil?
- Wil ze teveel huiswerk maken omdat ze een kennisspons is?
Als we het zo bekijken gaat er een wereld van mogelijkheden open!
